Muts, doos, piemel, slurf

Hoeveel woorden ken jij voor vagina en penis? Vast een heleboel, en ik durf te wedden dat er ook woorden zijn die je nog niet kent. Maar hoeveel woorden ken je voor knie of voet? Precies! Eén! Kennelijk hebben de geslachtsdelen een bijzondere positie verworven binnen ons taalgebruik.

Dat heeft een praktisch nadeel: je kind kan buitenshuis worden geconfronteerd met (schunnige of juist hele sjieke) taal die jullie in het gezin nooit hebben gebruikt. Het is dus belangrijk dat we kinderen leren dat er heel veel benamingen zijn voor de geslachtsdelen, zodat er een belletje gaat rinkelen wanneer iemand, gepast of ongepast, verwijst naar een geslachtsdeel. En omdat het kind geleerd heeft dat je hierover gewoon kunt praten, zal hij of zij zo’n voorval durven bespreken met jou als ouder of verzorger. En dat bespreken is juist zo belangrijk!

Toch doen we vaak geheimzinnig over iets gewoons als seksualiteit. En dat hoeft helemaal niet! Jonge kinderen geven vaak al vroeg aanleiding om erover te praten. Ze wijzen naar papa’s piemel of de borsten van mama: “wat is dat?” Ze zitten aan hun geslachtsdeel, willen plotseling bloot lopen of turen naar andere kindjes op de wc.

In een eerdere blog ‘we moeten eens praten’ leg ik meer uit over hoe ouders het gesprek’ over seksualiteit kunnen voeren als rode draad in de opvoeding zonder dat het beladen hoeft te worden.

Nerveus

Als dit gebeurt, zijn we vaak nerveus en onthand. Wij zijn beschaamd. Zij niet. Wij kunnen hun natuurlijke nieuwsgierigheid mooi gebruiken om het gesprek aan te gaan. Zo geven we onze kinderen de gelegenheid om al van jongs af aan vertrouwd te raken met het eigen lijf. Zo leren we ze bijvoorbeeld dat hun lijf iets privé’s is dat ze helemaal zelf mogen ontdekken. Als je kind daarmee comfortabel raakt, zal het grensoverschrijdend gedrag hopelijk veel sneller herkennen. En omdat praten over dit onderwerp bij jullie thuis geen taboe meer is, zal je kind ook sneller met je willen praten als het iets vervelends meemaakt.

Want als we de cijfers mogen geloven, maakt één op de drie Nederlandse kinderen seksueel geweld mee en dat is veel te veel!

Natuurlijk kunnen ook de meest weerbare kinderen misbruik meemaken, maar erover praten en het onderwerp normaliseren, helpt wel!

Minder onzeker

Als we ‘gewoner’ gaan doen over normale seksualiteit, zullen kinderen ons sneller in vertrouwen nemen wanneer ze ergens mee zitten. Zo kan seksueel grensoverschrijdend gedrag worden gestopt of kan een kind die dit toch heeft gemaakt zo snel mogelijk de juiste hulp krijgen.
Daarom heb ik speciaal voor ouders, het gratis E-book ‘Tien gouden tips om met je kind te praten over seksualiteit’ ontwikkeld. Praktisch, helder en makkelijk leesbaar met veel voorbeelden.

Liefs,
Naomi